Over prijsdaling gesproken

Ik las in een artikeltje in RenewableEnergyWorld.com enkele wetenswaardigheden over de 60-jarige geschiedenis van PV-zonnecellen. Toen de eerste silicium Pv cellen werd ontwikkeld had men toepassingen in de ruimte in gedachten. Het was het tijdperk van de Koude Oorlog, de Sowjets konden elk moment op de stoep staan. Geld voor militaire vernieuwing was vrijwel ongelimiteerd voorradig. Dat eerste zonnecelletje kostte een lieve US$ 286 per wattpiek (in dollars 1954 koopkracht; een Cadillac kostte indertijd US$ 5.000). Zeg dat de inflatie de dollar een factor 10 in waarde heeft doen verliezen en ik kom op US$ 2.860 per wattpiek, zo’n 2.200 euro. Nu wordt het leuk om eens te gaan rekenen. Mijn oorspronkelijke zonnepaneeltjes (6 stuks, 95 Wp per stuk) zouden dus 570 x 2.200 = 1.254.000 euro waard zijn. Miljonair, joepie! Maar dan wel een ietwat ongelukkige miljonair, want 570 Wp is goed voor 450 kWh per jaar. De break-eventijd  tegen een vaste elektriciteitsprijs van 23,5 ct/kWh zou dan een lieve 11.858 jaar bedragen. Geen wonder dat men in 1954 de commerciele toepassing nog niet echt zag zitten. Dankzij technische vooruitgang van de fabricage, de ontwikkeling van net-omvormers en met name de enorme stimulans die men in Duitsland na 1995 aan zonne-energie heeft gegeven is de prijs gedaald tot het zeer aangename niveau van vandaag de dag. En dankzij onze Chinese vrienden met hun onvoorstelbare massaproductie wordt het allemaal nog veel goedkoper. PV is here to stay ! – bron: RenewableEnergyWorld.com