Record aantal vergunningsaanvragen

Het lijkt wel alsof men in mijn woonplaats Leiden uit alle macht het verleden probeert te omhelzen. Het meest effectief zijn de regels van het beschermde stadsgezicht, ofwel je mag niets maar dan ook niets veranderen aan de straatkant van je woning zonder omgevingsvergunning. Vervolgens is de procedure om een vergunning aan te vragen digitaal en ingewikkeld, wat voor veel mensen te intimiderend is om aan te beginnnen. Om het allemaal leuker te maken zijn de regeltjes complex en arbitrair. Een enkele ambtenaar kan dus gemakkelijk “nee” mompelen en dat is dan dat. Voorbeeld: wil je zonwering dan mogen dat alleen ouderwetse  markiezen zijn. Met houten frame want dat was wat men in de vooroorlogse bouwperiode gebruikte. En geen kekke kleuren graag! Daar knap je van af.

Het is hierom dat lange tijd mijn woonwijk ongerept leek. Dat was natuurlijk schijn want er verschenen achterzetruitjes achter het glas-in-lood, er werden spouwmuren geïsoleerd en er werden karrenvrachten cv-leidingisolatie aangevoerd en verwerkt. Het woord “warmtepomp” is niet meer taboe. Aan de achterkanten van de woningen veranderde heel wat. In feite lijkt Leiden heel veel op een Potemkindorpje: alle gevels ogen o zo mooi maar erachter is het wild en ongeremd.

Maar nu zonnepanelen. je kan niet om een vergunning heen, anders hadden ze er bij een heleboel mensen al lang geleden gelegen. Een vergunningsaanvraag per week voor mijn woonwijk was al heel wat. In 2022 waren er in totaal 43 aanvragen (waarvan de helft zonder succes – er zijn 1342 woningen in de wijk – bron: zon.pbw). Met andere woorden: stuitend magertjes. Maar 2023 is een outlier. Vanaf 1 januari tot half april zijn er  uit mijn wijk 57 aanvragen ingediend voor vergunning zonnepanelen (waarvan tot vandaag 27 vergunningen afgegeven). Afgelopen week liefst 10 aanvragen. Dat is buitengewoon veel. Leiden wordt eindelijk wakker.