Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

Slobberen – of niet?

Minister Kaag stelde het volk gerust: er komt een prijskap voor consumenten waarbij de eerste 1.200 kubieke meter gas en 2.500 kWh stroom worden vastgepind op het tarief van 1 januari j.l. Die kap isĀ  broodnodig om energiearmoede te dempen, vooral voor mensen met een laag inkomen die wonen in een energiesmullende (huur)woning.

Wie heeft niet de neiging om meteen naar de eigen situatie te kijken? Ik in ieder geval wel. Wat heb ik aan een prijskap in mijn verduurzaamde woning? Ik kom niet eens aan die 1.200 m3, en zelfs met mijn stokoude zonnepaneeltjes bij lange na niet aan de 2.500 kilowattuurtjes. Moet ik maar stoppen met het nemen van nog meer duurzame maatregelen, zoals (flink) investeren in een warmtepomp? Mijn situatie is een luxe-positie. Ik kan gewoon mijn kamerthermostaat hoog zetten en de cv laten doorslobberen tot ik 1.200 kuub gas heb verstookt en doorvonken tot 2.500 kWh. Dat zal me nog een hele klus worden, zoals volgens Sovjet-stijl gaan verwarmen: kokend hete radiatoren en ramen open. Straalkacheltjes! In ieder geval kan ik door de afgekondigde prijsmaatregel rustig een jaartje verder overdenken over wat ik zou kunnen doen.

Met andere woorden: de maatregelen van de regering maken het qua energiebeprijzing stukken minder urgent om te verduurzamen. De vonk is eruit, zeg dat maar. Dat is jammer omdat er een klimaatcrisis is die veel en veel urgenter is dan de (fossiele) energiecrisis die we als tijdelijk moeten zien. Wat mij betreft gaat verduurzaming van mijn woning dus gewoon door. Minister Kaag krijgt een sympathiek knipoogje en de kamerthermostaat blijft op een extra laag pitje.