Zonnestroompanelen in Nederland

duurzaamheid achter de meter

In het zonnetje: Bart Tommelein

Baret Tommelein is bij onze zuiderburen als minister voor Begroting, Financiën en Energie verantwoordelijk voor de energievoorziening en het energiebeleid in Vlaanderen.  De elektriciteitsvoorziening is een hele klus, met de oude, gammele maar voor de elektriciteitsvoorziening essentiële kerncentrale bij Doel en de gebrekkige koppeling van het Vlaamse elektriciteitsnet met dat van de buurlanden. Tommelein zet zich krachtig in voor duurzame elektriciteitsopwekking: zonnestroom en windstroom.  Dat moet hij ook wel, want in Vlaanderen kent men een systeem waarbij de energieleverancier verplicht is een bepaald gedeelte van zijn stroom duurzaam op te wekken (‘quotum groene stroom’). Dat quotum gaat in 2018 omhoog van 20,5% naar 21,5% (overigens een quotum waarbij de prestaties op duurzame energieopwekking in het kolenstokende Nederland compleet verbleken). Om dat quotum te bevorderen betaalt iedere consument – particulieren en bedrijfsleven – een groenestroombijdrrage.  Die groenestroombijdrage is evenredig met het stroomverbruik, en hierbij geldt dat energiebesparing of zelf opwekken het verbruik drukt en dus de groenestroombijdrage. Wij Nederlanders zouden zoiets asociaal noemen omdat mensen die in woningen wonen waar je geen zonnepanelen kan of mag plaatsen het volle pond betalen, maar in Vlaanderen doen ze het en het levert wat op.

Tommelein heeft een eigen heel interessante website: www.tommelein.com. Welke Nederlandse minister heeft een eigen website. Is er in Nederland überhaupt een minister voor Energie of voor Duurzame Energie? Nope, wij hebben te maken met een minister van Economische Zaken, de kampioen van de gas- olie- en kolenboeren, de heer Kamp (zucht………).